Margreet en Carien zijn gespreksleiders bij de UP!-groepsgesprekken in de gemeente Katwijk. Niet alleen ervaren ze hoe waardevol deze gesprekken zijn voor de deelnemers, maar ook voor henzelf. In dit interview delen ze hun inzichten over de kracht van het delen van verhalen.
Hoe kwamen jullie in aanraking met UP!?
Margreet: “Als sociaal werker bij Welzijnskwartier houd ik me graag bezig met levensvragen van ouderen. Ze hebben zoveel te vertellen, en het is zo waardevol om hen een podium te geven. Toen ik over UP! hoorde, dacht ik meteen: ‘Dat is echt iets voor mij!’ Ik zie eenzaamheid niet als iets wat koste wat kost bestreden moet worden. Het mag er zijn, maar we kunnen wel een omgeving creëren waarin mensen zich gezien en gehoord voelen.”
Carien: “Ik ben al een tijd actief als vrijwilliger in het sociale domein. Margreet vroeg of gespreksleider zijn iets voor mij zou zijn. Ik was meteen enthousiast om mee te doen. Ik hou er zo van om met ouderen in gesprek te gaan. De gesprekstraining gaf me nieuwe inzichten: hoe stel je open vragen? Hoe zorg je dat mensen zich veilig voelen om hun ervaringen te delen, vooral als dat voor hen niet vanzelfsprekend is?”
Wat maakt deze gesprekken zo bijzonder?
Margreet: “Het logo van UP! bevat een kiem die langzaam openbloeit. Dat is precies wat er met deelnemers gebeurt. Ze gebruiken die metafoor zelf ook: ‘Mijn blaadjes gaan steeds meer open.’ We begonnen met zes deelnemers en inmiddels zitten we al met twaalf. Geweldig toch?”
Carien: “Vanmorgen kwam er een mevrouw voor het eerst. Haar praktijkondersteuner had haar op UP! gewezen. Ze stapte aarzelend binnen: ‘Ik ben gestuurd.’ Maar de meneer naast haar zei meteen: ‘Wat fijn dat je er bent!’ Tijdens het gesprek ging het over complimenten geven en ontvangen. Ze vond het lastig om iets aardigs over zichzelf te zeggen. Bij het weggaan hielp dezelfde meneer haar in haar jas en zei: ‘Je bent het waard.’ Dat ontroerde ons allemaal. Ze vertelde later: ‘Mijn blaadjes gingen weer open.’”
Welke verhalen zijn jullie echt bijgebleven?
Margreet: “Een deelnemer die in een bekend lokaal koor zingt, vertelde dat hij vlak voor een operatie ‘Stille Nacht’ begon te zingen. De hele operatiekamer viel stil en daarna klapten ze voor hem. Toen hij dit met ons deelde, kregen we allemaal kippenvel. Als ik dat liedje hoor zal ik altijd aan dat verhaal terugdenken.”
Carien: “Deelnemers geven elkaar continu mooie levenslessen. Laatst spraken we over goed voor jezelf zorgen. Een man vertelde dat hij nog altijd de tafel netjes dekt, ook al eet hij alleen. ‘Waarom zou je dat doen? Je kunt toch gewoon met je bord op schoot eten?’ vroeg iemand. Zijn antwoord: ‘Juist daarom. Het zijn de kleine dingen. Door de tafel te dekken, zorg ik goed voor mezelf.’”
Margreet: “Tijdens een gesprek over ‘opnieuw beginnen’ vertelde een vrouw hoe ze na de zorg voor haar man in een appartement was gaan wonen. ‘Ik moest zoveel achterlaten en opnieuw beginnen. Geen mensen die langslopen, ik hoorde geen spelende kinderen meer. Ik moet mezelf de tijd geven.’ Dat duurde een jaar, zei ze. Iedereen herkende dat: sommige dingen kosten nu eenmaal tijd.”
Wat betekent UP! voor jullie persoonlijk?
Margreet: “Het raakt me elke keer weer. De gesprekken geven mij veel energie en voldoening. Mensen delen diepe emoties en het is bijzonder om dat te mogen begeleiden.”
Carien: “Het is een verrijking. We leiden de gesprekken altijd samen en vullen elkaar aan. We geven geen adviezen, maar helpen mensen om hun eigen weg te vinden. Soms willen deelnemers elkaar coachen, maar dan sturen we bij: ‘Hoe is dat voor jou?’ Die balans tussen luisteren en sturen leer ik nog steeds.”
Welke impact zien jullie bij de deelnemers?
Carien: “Ze vinden het fijn om echt de diepte in te gaan. Het blijft niet oppervlakkig. En het is ook gewoon gezellig! Ik zorg bij elk gesprek voor iets lekkers en een fijne sfeer: kaarsjes, bloemen, een huiskamergevoel. Mensen moeten zich welkom voelen.”
Margreet: “Elk gesprek verloopt anders. Soms is er een traan, maar er wordt ook vaak gelachen. Alles krijgt de ruimte. UP! draait om die kiem die langzaam groeit: blijven groeien, op een warme plek met aandacht, een kopje koffie en gezelligheid.”
Wat willen jullie verder bereiken met UP!?
Carien: “Ouderen vragen ons of we in de zomer doorgaan. Eenzaamheid is dan groter, omdat veel mensen op vakantie zijn. Daar willen we iets mee doen.”
Margreet: “We willen het beeld van ouder worden veranderen. UP! laat zien dat ouder worden niet betekent dat je stil moet staan – je kunt altijd blijven groeien. Ik ben trots dat onze gemeente zo’n betekenisvol project ondersteunt.”
Wil jij ook aan de slag met UP!-groepsgesprekken?
Neem contact met ons op via info@upinnederland.nl.