Désirée werkt als buurtverbinder voor Participe en organiseert UP!-groepsgesprekken in Alphen aan den Rijn.
Hoe ben jij in aanraking gekomen met UP!?
“Na de coronacrisis kwam ik bij Participe werken. Toen kreeg ik het UP! project erbij. Ik had geen idee wat het inhield, dus ging me snel inlezen. Toen bleek het opeens een superleuk project te zijn! Het lukte mij al heel snel om een aantal UP!-groepsgesprekken op poten te zetten.”
Wat sprak je zo aan?
“Het was een project waar ik meteen concreet mee aan de slag kon. De werkwijze vanuit UP! is heel overzichtelijk. Ik startte met het werven van vrijwillige gespreksleiders, organiseerde een training, bestelde flyers en plande de gesprekken in. Dat was zo gebeurd. De hulp van UP! daarbij is fantastisch, want ik ben gewend dat ik altijd alles zelf moet ontdekken.”
Was de werving van gespreksleiders lastig?
“Nee, helemaal niet. We organiseerden gesprekken in verschillende talen. In het Nederlands, maar ook in het Turks en Surinaams. Een collega van mij heeft een goed netwerk binnen groepen migrantenouderen. En mijn collega en ik besloten zelf ook gespreksleider te worden. Die groep vrijwilligers hadden we dus zo bij elkaar.”
Waarom organiseren jullie gesprekken in verschillende talen?
“Mijn hart ligt wel een beetje bij de migrantenouderen. Ik vind het belangrijk dat iedereen mee kan doen. Het is gewoon te makkelijk gedacht dat migrantenouderen aansluiten bij groepen ouderen met een Nederlandse achtergrond. Wat mij betreft gaat het er niet om dat iedereen allemaal tegelijkertijd iets moet doen. Mensen hoeven zich niet altijd aan te passen, wij kunnen ook iets voor hén doen. Het helpt hen heel erg dat zij gesprekken kunnen voeren in hun eigen taal. En het gaat verder dan dat, want het gaat ook om een stukje culturele sensitiviteit.”
Hoe verliep het werven van de deelnemers?
“Wisselend. We merkten dat het sterk afhankelijk is van het netwerk van de gespreksleider. De Turkse en Surinaamse gespreksleiders hadden binnen no time een groep samengesteld, omdat zij een sterk netwerk hadden, bijvoorbeeld in de moskee. Ik kom zelf niet uit Alphen aan den Rijn, dus voor mij was het iets lastiger. Uiteindelijk ben ik aangesloten bij een bestaande groep in een wijkcentrum en vanuit die basis verder gaan werven.”
Hoe ervaar je de gesprekken?
“Ik vind het vaak fascinerend wat er gebeurt. Zo had ik laatst een gesprek met het thema ‘afscheid’, wat al snel een gesprek over feminisme en de relatie met je moeder werd. Het ging eigenlijk helemaal niet over de dood. En een andere keer was het thema ‘erbij horen’ en toen kwam al snel een verhaal over suïcide naar boven. Dat riep toen ook weer veel verhalen op bij anderen. Het is bijzonder dat gesprekken steeds zo’n bijzondere wending krijgen.”
Wat zijn je toekomstplannen met UP!?
“In januari worden er weer 6 gespreksleiders getraind en nieuwe gesprekken ingepland. Later in het jaar ga ik UP! gesprekken organiseren op bijzondere locaties in Alphen aan den Rijn, zoals in het theater of op de begraafplaats. En ook wil ik nog meer doen voor migrantenouderen, bijvoorbeeld voor de Nederlands-Indische gemeenschap.”
Wat voegt UP! toe aan jouw job?
“De generatie die nu ouder wordt wil het hebben over autonomie en zingeving. Binnen mijn werk heb ik af en toe te maken met trage systemen en UP! gaat echt over dóén. Het gaat een keer niet over hulpvragen, doorverwijzingen of ingewikkelde dingen. Je kunt eens op een ander niveau een gesprek voeren.”
Wil jij ook aan de slag met UP!?
Neem contact op met projectleider Margo Rijerkerk via margo@upinnederland.nl.