Masies Artien is niet alleen voetballer bij SV Spakenburg en het nationale team van Irak, maar ook gespreksleider bij UP! in de regio Haarlemmermeer. Op 7-jarige leeftijd vluchtte hij met zijn familie naar Nederland. Deze ervaring en zijn werk als begeleider bij zorgorganisatie Amstelring, inspireerden hem om migrantenouderen te gaan helpen verhalen met elkaar te delen. We spraken met Masies over zijn rol als gespreksleider en wat het voor hem betekent om mensen op deze manier te kunnen raken.
Hoe ben je in de zorg terecht gekomen?
“Ik volgde de opleiding werktuigbouwkunde en alles verliep goed, tot mijn oma acht jaar geleden ziek werd en thuiszorg nodig had. Omdat ze op latere leeftijd naar Nederland was gekomen, had ze de taal nooit echt geleerd, en was de communicatie met de zorgverleners lastig. Dat maakte het hele proces een stuk moeilijker voor haar. Toen dacht ik: waarom zou ik hier niet zelf iets aan doen? Uiteindelijk heb ik toen besloten om het roer om te gooien en me om te scholen.”
Waarom vind je het belangrijk ouderen verhalen te laten delen?
“Het idee om UP!-gespreksleider te worden sprak me meteen aan. In mijn werk zie ik dagelijks hoe belangrijk het uitwisselen van verhalen is, vooral met mensen van verschillende achtergronden. Toen ik over de rol van gespreksleider hoorde, voelde ik dat dit iets voor mij was. Tijdens de UP! training leerde ik dat deze gesprekken soms heel kwetsbaar kunnen zijn, maar dat maakt het juist zo mooi.”
Kun je iets delen over de gesprekken die je tot nu toe hebt geleid?
“Zeker! Een paar weken geleden had ik een gesprek met een groep die ik eigenlijk niet kende. Dat kan best confronterend zijn. Een van de deelnemers, een dementerende meneer, beantwoordde een vraag die ik stelde met een verhaal dat compleet ergens anders over leek te gaan. Hij vertelde over zijn verleden, maar uiteindelijk kwam hij tóch terug op dat wat ik had gevraagd. Dat moment zette mij aan het denken. Misschien moeten we elkaar vaker de tijd geven om onze gedachten te ordenen.”
Hoe is het om UP!-gespreksleider te zijn?
“Het is prachtig. Als gespreksleider kun je echt iets voor anderen betekenen. Tijdens de gesprekken komt er soms iets uit een persoon wat veel dieper ligt dan je in eerste instantie had verwacht. Zo was er een keer een heel emotioneel verhaal over dankbaarheid. Ik besefte dat zulke momenten meer tijd nodig hebben om naar boven te komen. Dat leer je pas echt in de praktijk.”
Hoe heeft jouw achtergrond je beïnvloed in deze rol?
“Mijn achtergrond helpt me om me makkelijker in te leven in de verhalen van anderen, vooral van migrantenouderen. Ik heb zelf een andere culturele achtergrond, dus ik begrijp de uitdagingen rondom integratie. Toen ik begon als ouderenverzorger, merkte ik hoe moeilijk het kan zijn om te communiceren als je de taal niet goed spreekt. Nu kan ik deze ervaring gebruiken om anderen te helpen tijdens de UP!-gesprekken. Het is zo waardevol om te zien hoe mensen openbloeien als ze hun verhaal kunnen delen.”
Wat is volgens jou de waarde van de UP!-gesprekken?
“Voor mij draait het allemaal om positiviteit en verbinding. Iedereen draagt zijn eigen bagage mee. Als we onze verhalen kunnen delen en elkaar kunnen steunen, biedt dat hoop. Het mooiste is dat mensen na zo’n gesprek met een lach naar huis gaan, soms met nieuwe inzichten of een gevoel van dankbaarheid. Ik ben blij dat ik aan de UP!-training mocht deelnemen en mijn ervaringen nu kan delen met anderen. Het stimuleert me om door te gaan en deze waardevolle methode te blijven gebruiken.”
Wat zijn je plannen voor de toekomst als gespreksleider?
“Ik heb veel positieve reacties gekregen en merk dat er steeds meer behoefte is aan gesprekken. Ook schrijf ik gedichten, die vaak als startpunt voor gesprekken dienen en veel reacties losmaken. Dat vind ik echt een eer. Ik wil blijven groeien in deze rol en nog meer mensen helpen hun verhalen te delen!”
In de stilte van de ochtenddauw, Als de zon de horizon kust, Voel ik een zachte, warme gloed, Een gevoel dat in mijn hart rust.
Voor de adem van de frisse lucht, En de vogels in hun vrolijk lied, Voor elke nieuwe dag die gloort, Ben ik dankbaar.
Voor vrienden die mijn zorgen delen, En lachen met een oprecht hart, Voor de handen die me steunen, In elk blij en moeilijk start.
Voor de liefde in de kleinste dingen, Een glimlach, een woord, een gebaar, Voor de kracht om door te gaan, Zelfs wanneer het leven zwaar is.
Dankbaar voor de lessen van het leven, De tranen, vreugde, pijn en pracht, Voor de groei en de wijsheid, Die elke ervaring bracht.
Dus sluit ik mijn ogen, en ik dank, Voor alles wat ik ben en heb gehad, In eenvoud vind ik mijn zegeningen, In dankbaarheid voel ik me gezegend en rijk.
(Een gedicht van Masies over Dankbaarheid)
Wil jij ook aan de slag met UP!? Neem contact met ons op via info@upinnederland.nl.